جلبک‌های دریایی قهوه‌ای (Phaeophyceae) یک زیست‌توده دریایی وسیع و کم استفاده را تشکیل می‌دهند که در اکوسیستم‌های ساحلی در سراسر جهان، از جمله سواحل دریای عمان و استان سیستان و بلوچستان، رشد می‌کنند. ترکیب بیوشیمیایی منحصر به فرد آنها، غنی از پلی‌ساکاریدها (آلژینات، فوکوئیدان، لامینارین)، پلی‌فنول‌ها (فلوروتانین‌ها) و مواد معدنی، آنها را به عنوان یک ماده اولیه بسیار امیدوارکننده برای حوزه رو به رشد بیوتکنولوژی دریایی قرار می‌دهد. این بررسی، پیشرفت‌های اخیر در بیوتکنولوژی جلبک‌های قهوه‌ای را ترکیب می‌کند و فراتر از روش‌های استخراج سنتی برای بررسی کاربردهای پیشرفته می‌رود. ما توسعه و بهینه‌سازی فرآیندهای آنزیمی و میکروبی را برای ساکاریفیکاسیون و تخمیر کارآمد زیست‌توده جلبکی به محصولات با ارزش بالا، از جمله سوخت‌های زیستی (بیواتانول، بیوبوتانول)، مواد بیوشیمیایی (اسیدهای آلی، رنگدانه‌ها) و مواد مغذی، به تفصیل شرح می‌دهیم. علاوه بر این، ما استفاده نوآورانه از ابزارهای مهندسی ژنتیک و متابولیک را برای افزایش کشت جلبک دریایی، تنظیم ترکیب و ایجاد خطوط لوله زیست‌فرآوری پایدار برجسته می‌کنیم. همچنین ادغام جلبک دریایی قهوه‌ای در یک مدل اقتصاد زیستی چرخشی، با پرداختن به چالش‌ها و چشم‌اندازهای آینده، مورد بحث قرار گرفته است. در ادامه، نمونه‌ای از مدلی ارائه شده است که استفاده از عصاره جلبک قهوه‌ای را در تغذیه مراحل لاروی خیار دریایی توجیه می‌کند.
Ajdari A, Hafezieh M. Sustainable biotechnology applications of marine macroalgae Example model: Sea cucumber nutrition. Journal title 2025; 1 (1) :19-25 URL: http://injbr.com/article-1-23-fa.html
